วันศุกร์ที่ 27 กรกฎาคม พ.ศ. 2550

ชีวิตของฉันคือการรับใช้ประชาชน

มีผู้หญิงคนเดียวในโลก ที่ทุกทีที่เราหิวข้าว เขาจะไปทำกับข้าวให้กิน
มีผู้หญิงคนเดียวในโลก ที่เราเกเรแค่ไหน เขาก็ไม่โกรธ
มีผู้หญิงคนเดียวในโลก ที่เราโตแค่ไหน เขาก็ยังเห็นเราเป็นเด็กเล็ก ๆ
มีผู้หญิงคนเดียวในโลก ที่เรามีแฟนตั้งหลายคน เขาก็ยังรักเรา
มีผู้หญิงคนเดียวในโลก ที่ไม่ว่าเราจะเป็นอะไร เขาก็ยังห่วงและรักเราเสมอ

ไม่มีความคิดเห็น: